Voor de meeste mensen is het vaak een drempel om voor een grote groep te staan, waarbij dubbel zoveel ogen als het aantal mensen je aanstaren. De stotteraars onder ons herkennen dan ook vast wel de extra angst om te haperen of vast te komen zitten tijdens het spreken.Maar ook voor mensen die niet stotteren, is het vaak lastig om zelfverzekerd voor een groepte staan. Daarom werd er op 24 november door Demosthenes een workskhop georganiseerd omtrent spreken in het openbaar. Dit vond plaats in het StayOkay in Utrecht-Bunnik.
In een veilig gezelschap van mensen die stotteren en een paar die niet stotteren, werden we uitgedaagd om de strijd aan te gaan met deze (milde) vorm van plankenkoorts. Het voorbeeld werd deze dag direct gegeven door Peter Berg. Hij heeft voor een lange tijd geworsteld met spreken in het openbaar. Tijdens zijn introductie, gaf hij als voorbeeld dat hij zich vaak verstopte, als hij wist dat hij voor een groep moest staan om iets te zeggen. Hier is niks meer van te zien. Als zelfverzekerd persoon stond hij voor de groep en deelde hij zijn verhaal en de weg die hij gevolgd heeft, en nog steeds volgt, om een zelfverzekerd openbaar spreker te zijn.
Als deelnemers werden we door Peter direct uitgedaagd om ons één voor één voor de groep voor te stellen. Dit onderdeel liep wat uit, wat kan liggen aan het feit dat we stotteren, of misschien omdat we stiekem wel graag voor een groep staan om te praten. Na deze voorstelronde deden we nog wat 1-op-1 oefeningen, waar we onder andere met enthousiasme spraken over onze passie of hobby.
Na deze 3-uur durende ochtendsessie begonnen wat magen te knorren, dus was het tijd voor de lunch. Daarbij werd ons gevraagd om na het eten iets uit de prachtige beboste omgeving mee te nemen. Dit was natuurlijk niet zonder reden, want na de lunch moesten we uitleggen waarom we dit voorwerp uitgekozen hadden. Dit vergde een stuk improvisatie leverde daarmee humor en mooie verhalen op! Vervolgens gingen we over naar ‘speaking circles’ (in het Nederlands kunnen we dit misschien ‘spreekkringen’ noemen). Dit is een oefening waarin je het staan voor een groep gaat oefenen. Dit deden we in twee groepen van 7. Ieder kreeg om de beurt 3 minuten om voor de groep te staan. De eerste minuut werd er niks gezegd. Daarna mocht de persoon die voor de groep stond, kiezen of hij/zij wilde praten of niet. Het ging dan ook niet om de inhoud van je verhaal, maar meer om het staan voor de groep. Na de 3 minuten werd de persoon gevraagd hoe hij/zij het ervaren had en kregen de luisteraars (of kijkers) de opdracht om positief commentaar te geven. Niet gericht op de inhoud, maar meer om hoe de persoon er bij stond en zich gedroeg. De reden om het positief te houden, is eigenlijk om de persoon voor de groep meer zelfvertrouwen te geven. Ik kan je zeggen, dit werkte erg goed. Niet alleen vanwege de positieve sfeer, maar ook om tijdens de stilte te ervaren wat er met je lichaam gebeurde als er mensen naar je staren en hoe je je gedroeg. Dit was het laatste onderdeel en de workshop eindigde rond 16.00.
Al met al was het een geslaagde dag. Er kwamen mooie verhalen voorbij, de sfeer was positief en we werden goed verzorgd met voldoende eten en drinken. Verder was de locatie erg mooi, dus een korte wandeling nadien was dan ook geen slecht plan!
Dank gaat natuurlijk uit naar Demosthenes om de dag mogelijk te maken en daarnaast gaat er nog extra veel dank uit naar Sybren Bouwsma, die de organisatie op zich genomen heeft!
Geschreven door Jurjen de Jong